หน้าที่ของพยานบุคคล
5.1 หน้าที่ต้องไปเบิกความเป็นพยานต่อศาล
พยานที่ได้รับหมายเรียกให้ไปเบิกความโดยชอบแล้วต้องไปเบิกความต่อศาลตามกำหนด
หากจงใจไม่ไปศาล อาจถูกศาลออกหมายจับและกักขังจนกว่าพยานจะได้เบิกความตาม ป.วิแพ่ง
มาตรา 111(2) และมีความผิดตาม ป.อาญา มาตรา 170
(ขัดขืนหมายหรือคำสั่งศาลให้มาให้ถ้อยคำ หรือให้มาเบิกความ จำคุกไม่เกิน 6 เดือน
ปรับไม่เกิน 1,000 บาท
5.2
หน้าที่ต้องสาบานตนหรือกล่าวคำปฏิญาณ
ป.วิ.แพ่ง มาตรา 112 บัญญัติว่า “ก่อนเบิกความ
พยานทุกคนต้องสาบานตนตามลัทธิศาสนา หรือจารีตประเพณีแห่งชาติของตน
หรือกล่าวคำปฏิญาณว่าจะให้การตามสัตย์จริงเสียก่อน ยกเว้นแต่บุคคลต่อไปนี้
(1) พระมหากษัตริย์
พระราชินี พระรัชทายาท หรือผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์
(2) บุคคลที่มีอายุต่ำกว่าสิบสี่ปีหรือหย่อนความรู้สึกผิดและชอบ
(3) พระภิกษุและสามเณร ในพุทธศาสนา
(4)
บุคคลซึ่งคู่ความทั้งสองฝ่ายตกลงกันว่าไม่ต้องให้สาบาน
ผู้ที่ขัดขืนคำสั่งศาลให้สาบานหรือปฏิญาณตนมีความผิดตาม
ป.อาญา มาตรา 171 (จำคุกไม่เกิน 6 เดือน ปรับไม่เกิน 1,000 บาท)
5.3 หน้าที่เบิกความตามความเป็นจริง
พยานบุคคลต้องเบิกความตามความจริงตามที่ตนรู้เห็น
หากพยานเบิกความเท็จมีความผิดตาม ป.อาญา มาตรา 177
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
0 ความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น